Rol van de partner
Moet ik mee..?? OH MY GOD! WAT GAAN WE DOEN! HOEVÉÉÉÉL KOST HET?! HYPNOBIRTH- WHAT?!@#$%^& DUS WE MOETEN DAAR NAAR TOE… EN IK MOET MEE?! ELKE KEER?! TUSSEN DE ZWANGERE VROUWEN?!
Dat was ongeveer mijn eerste reactie.. herkenbaar?
Maar goed, alles voor het kind (lees mama), dus ik ging mee. Uiteraard was ik van plan om ervoor te zorgen dat ik korte metten zou maken met het hele hypno gebeuren. Ik zou die Rasti Rostelli’s eens ff duidelijk maken wat voor onzin het was en dat ik daarna in ieder geval niet meer mee hoefde. Tijdens de eerste les waren er 4 andere stellen, allemaal zwangere vrouwen met gedwongen mannen. Daar gaan we dacht ik…
Wats gebeurt...
Ondanks dat ik vastberaden was om die zweverige boel te saboteren…. heb ik een stukje geschreven op de website van mijn meissie om Hypnobirthing te promoten. WATS GEBEURT… Vast een gast die onder de plak zit en niks te vertellen heeft (ik hoor het je denken).
In de tussentijd is er een heleboel gebeurt zoals je misschien al hebt gelezen in het verhaal van Gwen. Wat daar volgens mij een beetje ontbreekt is mijn verhaal. Hier is Gwen het gelukkig mee eens en vandaar dat ik de mogelijkheid heb gekregen om me tot jou te richten, de partner. Met de partner heb ik het over degene die bij de bevalling gaat zijn.
Mijn rol
Toen wij met de cursus startte wist ik niet meer dan dat de rol van de partner tijdens de bevalling vrij nutteloos zou zijn. Dat ik hoogstens met een washandje klaar moest staan of mijn hand ter beschikking moest stellen om in te laten knijpen en moest accepteren dat ik te horen ging krijgen dat de pijn die geleden werd mijn schuld was. Daarbij hoor je altijd hoeveel respect mannen voor vrouwen krijgen na het meemaken van een bevalling. Kortom, het wordt afzien en pijn lijden voor de vrouw en je staat er machteloos bij. Dat was mijn referentiekader en ik denk dat dit voor de meeste mannen wel zal gelden. Geen fijn vooruitzicht toch? Dan zal je misschien wel snappen dat ik met mijn oren stond te klapperen dat tijdens de cursus werd verteld dat de rol van de partner heel belangrijk is en dat horen partners (lees mannen) graag. In mijn beleving draaide het natuurlijk allemaal om mij en was Gwen maar een bijzaak, want ik was belangrijk. Ik had de belangrijke taak om het hele zooitje draaiende houden. Niet de vrouw, de verloskundige of de gynaecoloog, nee het hing van mij af!!!
Jullie snappen dat dat een beetje overdreven is, maar ik kan je wel vertellen dat je echt een belangrijke rol hebt en je je alles behalve nutteloos zal voelen tijdens de bevalling. Verder leer je tijdens de cursus het geboorteproces waardoor je zal begrijpen waarom Hypnobirthing werkt. Ik geef eerlijk toe dat ik geen fan ben van de naam Hypnobirthing, omdat het in mijn ogen zweverig klinkt en daardoor juist een groot gedeelte van de nuchtere mens (wat we in Nederland en België wel zijn) zal afschrikken. Maar ondanks dat alles ben ik wel een échte ambassadeur van Hypnobirthing geworden.
Word jij ook een ambassadeur?
Nieuwsgierig geworden naar wat de rol van de partner dan precies zou kunnen zijn… Mooi!
Door mijn verhaal wil ik je niet vragen om geen twijfels te hebben, maar juist je twijfels een kans te geven. Dus in plaats van niet deel te nemen aan de cursus doordat je twijfelt, juist deel te nemen om te zien of het twijfelen je niet de kans ontneemt op een fantastische ervaring. Begrijp me goed, kritisch zijn mag, of moet misschien zelfs, er komt immers een nieuwe liefde in jullie leven. Ik heb de geboortes van onze zoons dan ook echt beleeft als een feestje waarbij je echt kan genieten en je aanwezigheid waardevol is. Uiteraard moet ik, ongeacht de rol van de partner, alle credits aan moeder en kind geven want wat die op dat moment presteren is ongelofelijk en niet te bevatten. Je bent getuige (regisseur) geweest van een echt wonder. Gefeliciteerd! Ik heet je welkom bij de club van ambassadeurs!